ελεημονητής

ο (θηλ. ελεημονήτρια, η) (Μ ἐλεημονητής, ο

θηλ. ἐλεημονήτρια, η)

(για τον Θεό ή τη Θεοτόκο) εύσπλαγχνος, φιλάνθρωπος

νεοελλ.

πονόψυχος, ευαίσθητος

μσν.

όσιος, αφοσιωμένος στον Θεό.